Związek Literatów Polskich jest zawodową organizacją pisarzy. Jego członkowie, w swojej twórczości i działalności, nawiązują do humanitarnych tradycji myśli ogólnoludzkiej, które w kulturze polskiej zawsze były zespolone z troską o dobro kraju i narodu. Kontynuacja tych tradycji oraz wszechstronny rozwój współczesnej literatury polskiej stanowią przedmiot starań i pracy wszystkich członków i władz Związku Literatów Polskich.
Redakcja ogólnopolskiego miesięcznika Akant opublikowała wyniki konkursu Jedenastego Agonu Poetyckiego O wieniec Akantu. Jury w składzie: Stefan Pastuszewski — przewodniczący, Jolanta Baziak i Krzysztof Rogucki przyznało m.in. dwie II nagrody członkom rzeszowskiego oddziału ZLP, Halinie Kurek i Mieczysławowi Arkadiuszowi Łypowi.
Nagrodzone wiersze znajdą się też w przygotowywanym do druku almanachu. Laureatom serdecznie gratulujemy!
(adec)
To tytuł najnowszego zbioru wierszy Stanisławy Kopiec, którego promocję 14 grudnia 2010 roku zorganizowała miejscowej poetce Gminna Biblioteka Publiczna w Lubeni, wespół z Gminnym Ośrodkiem Kultury.
Gości oraz poetkę przywitała serdecznymi słowami pani Alicja Warzybok, dyrektor biblioteki, przekazując dalsze prowadzenie imprezy pani Dorocie Bielendzie, literaturoznawcy i doktorantce z Uniwersytetu Rzeszowskiego, od wielu lat zauroczonej twórczością Stanisławy Kopiec. Ta w sposób szczegółowy scharakteryzowała dorobek literacki poetki. Z ciekawej konwersacji prowadzonej z bohaterką wieczoru zebrani mogli dowiedzieć się jak powstają jej wiersze, o zmaganiu ze słowem i poznać dalsze plany twórcze autorki. Spod pióra Doroty Bielendy wyszła też praca magisterska Poezja Stanisławy Kopiec, obroniona na UR.
Poetka, zrzeszona w Związku Literatów Polskich, już za debiutancki zbiorek wierszy Niebieska wieś (1987) otrzymała prestiżową nagrodę literacką im. Stanisława Piętaka. Ponadto opublikowała: Spod znaku Anny (1989), Osty i róże (1992), Znak wzruszenia (1997), Wielki wóz (1997), Seans serdeczny (1998), Nie bój się, różo (2003) oraz cztery książeczki utworów dla dzieci. Wiersze z promowanego zbioru Ptasi mszał zaprezentowali: Andrzej Piecuch, aktor Teatru „Maska” oraz uczniowie: Diana Solecka, Bartosz Kiełbasa, Jadwiga Przybyło i Małgorzata Kopiec — córka poetki, a także gościnnie kilkuletnia Zuzia Heller z Błażowej. Całość dopełnił koncert zespołu wokalno-instrumentalnego z Ogniska Muzycznego w Lubeni w składzie: Izabela Baran, Mateusz Szarek, Katarzyna Szwed, Jarosław Szajna i Wiktor Barć.
Z gratulacjami pośpieszyli m.in.: Józef Jodłowski, starosta powiatu rzeszowskiego, Janina Ataman-Gąsiewicz i Jerzy S. Nawrocki, przedstawiciele zarządu oddziału ZLP w Rzeszowie, Piotr Borek, z-ca wójta, ks. dziekan Michał Szuma, proboszcz lubeńskiej parafii, Lucyna Różnowicz, instruktor i opiekun bibliotek pow. rzeszowskiego oraz Danuta Heller, dyrektor biblioteki w Błażowej.
Adam DECOWSKI
W sobotę 4 grudnia w Osiedlowym Klubie Kultury KARTON Rzeszowskiej Spółdzielni Mieszkaniowej zarząd oddziału Związku Literatów Polskich zorganizował, jak co roku w okresie przedświątecznym tradycyjny już Literacki Opłatek. Wzorem lat ubiegłych na tę uroczystość literaci zaprosili swoich najbliższych, sympatyków związku i czytelników. Nie zapomnieli też o zmarłych koleżankach i kolegach po piórze, których nazwiska wymieniła prezes oddziału ZLP, Marta Pelinko, czcząc ich pamięć minutą ciszy.
Krótką liturgię celebrował, poświęcając opłatki, ks. Zbigniew Jan Czuchra, misjonarz, a także poeta, po czym wszyscy składali sobie życzenia. W blasku świec, przy suto zastawionym stole nie obyło się bez wspólnego kolędowania. W nastrój imprezy dobrze wpisały się też utwory o tematyce bożonarodzeniowej, zaprezentowane przez ks. Zbigniewa Jana Czuchrę, Celinę Depę, Zdzisławę Górską, Mieczysława A. Łypa, Martę Pelinko, Dorotę Kwokę, Jadwigę Kupiszewską i Reginę Nachacz.
Miłą niespodzianką był występ Macieja Pacześniaka, dyrygenta chóru Uniwersytetu Trzeciego Wieku, który zaśpiewał przy własnym akompaniamencie kilka wierszy Mieczysława A. Łypa, do specjalnie na tę uroczystość skomponowanych melodii.
Imprezę zaszczycili swoją obecnością: Beata Ratajczak, radna miasta Rzeszowa, Paweł Lekacz, przewodniczący Samorządowej Rady Osiedla im. gen. Władysława Andersa oraz Józef Kawałek, prezes Regionalnego Stowarzyszenia Twórców Kultury w Rzeszowie.
Adam DECOWSKI
Ostatnie w tym roku spotkanie poetyckie z cyklu Melpomena i inne, które odbyło się 26 listopada, zorganizowane przez rzeszowski oddział Związku Literatów Polskich wspólnie z Osiedlowym Klubem Kultury KARTON Rzeszowskiej Spółdzielni Mieszkaniowej, poświęcone było promocji zbioru wierszy Strumienie poezji Ryszarda Mścisza z Jeżowego. Książka w znakomitej szacie graficznej ukazała się w Wydawnictwie SZTAFETA w Stalowej Woli.
Prowadząca spotkanie Marta Pelinko nakreśliła drogę twórczą poety, z zawodu nauczyciela, zajmującego się także krytyką literacką i publicystyką, który ma też w dorobku tomiki wierszy: Życie to tylko impresje (2000), Wibracje (2002), Na strunach lat (2004), Roześnienie (2007) oraz zbiorek tekstów satyrycznych Zezem na świat (2002). Autor czytając wiersze z promowanego zbioru uraczył słuchaczy nastrojową liryką, pełną odkrywczych, często wyrafinowanych metafor i niedopowiedzeń, pozostawiających przestrzeń między słowami wyobraźni czytelnika. Później było wiele pytań do autora, po czym wywiązała się ożywiona dyskusja z udziałem m.in. Joanny i Zbigniewa Mieszkowiczów, Ryszarda Lechforowicza, Barbary Mazurkiewicz, Edwarda Bolca, Janiny Ataman-Gąsiewicz, Józefa Kawałka, Józefa Tadli i Jerzego Nawrockiego. Chętni mogli nabyć zbiorek Strumienie poezji z dedykacją autora.
Adam DECOWSKI
Osiedlowy Klub Kultury „Karton” Administracji „Baranówka” Rzeszowskiej Spółdzielni Mieszkaniowej i Oddział Związku Literatów Polskich w Rzeszowie mają zaszczyt zaprosić na spotkanie z Ryszardem Mściszem, poetą i krytykiem, oraz jego tomikiem poetyckim „Strumienie poezji”.
Impreza odbędzie się dnia 26 listopada 2010 r. o godz. 18.00 w Osiedlowym Klubie Kultury „Karton” RSM przy ul. Ofiar Katynia 6 w Rzeszowie. Prowadzenie: Marta Pelinko.
Ryszard Mścisz wydał kolejny, piąty już tomik poetycki zatytułowany „Strumienie poezji”, zawierający 59 wierszy. Warto przy tej okazji przypomnieć jego wcześniejszy dorobek poetycki, na który składają się zbiorki: „Życie to tylko impresje”, „Wibracje”, „Na strunach lat” i „Roześnienie”. Nowy tomik rozpoczynają utwory, których przewodnim tematem jest poezja. Stąd — jak można się domyślać — wywodzi się tytuł zbiorku „Strumienie poezji”. Mścisz stara się odpowiedzieć na pytania: czym jest dla niego poezja i jaka jest jej rola, i miejsce w życiu twórcy? Jego odpowiedź brzmi co prawda szczerze, ale i mało patetycznie: poezja nikogo nie nobilituje, nie przysparza blasku, jak czasami pisali o niej poeci w czasach renesansu, romantycy, czy moderniści, którzy uważali się za „kapłanów sztuki”, ale co gorsza przysparza wielu trosk i różnych życiowych kłopotów. Świadczą o tym takie utwory jak choćby „Zwątpienie”, „Ulotność” czy „Natchnienie”. Rodzi się więc pytanie: po co pisać? I na to też znajduje Mścisz właściwą odpowiedź: bo taka jest w każdym uprawiającym poezję wewnętrzna potrzeba. Wiersze zamieszczone w tomiku „Strumienie poezji” zawierają kwintesencję dotychczasowego dorobku, autorski punkt widzenia na własną twórczość. W „Chwili bez słów” próbuje Mścisz określić to, co powszechnie nazywa się natchnieniem: „słowa ratują wiedzę prowadzą a / przecież tylko / bez nich rodzi się to coś”. Podobnie wypowiada się w „Mowie ciszy”: „cisza na ten moment / na zranionych palcach wchodzą muzy”.
Skromność i prostota to według Mścisza, nie tylko poety, ale i w pewnym sensie moralisty, najważniejsze wartości. W wierszu „Gdzieś poza zachwytem” pisze: „tonuję nadmiar koloru prawdziwe podchody / do mety nie kolorowe proporce niosą ale coraz / bardziej utytłane nogi”. „Utytłane” to nie tylko kolkokwializm, ale i dialektyzm. Pokora niekiedy przybiera postawę autoironiczną: „wielki filozof ocalał myślą którą błądzą miliony / musi być wielka bo przecież wielkim był” („Cień wielkiej myśli”) — mówi trawestując słowa Gombrowicza z „Ferdydurke”. Mścisz daje też wyraz swojemu sceptycyzmowi pisząc: „świat w którym żyję z którym stykam się na co/ dzień jakże niepoznany wiąż niezbadany do końca” („Między wiem a nie wiem”). Filozoficznemu sceptycyzmowi towarzyszy również przekonanie o ulotności i przemijalności wszystkiego — rzeczy, zjawisk i życia: „promień na jej twarz ten którego nie zdołałem/ zatrzymać ukryć na dnie oka” („Ulotność”). Pisaniu wierszy czy uprawianiu poezji towarzyszą również — jak się dowiadujemy z tomiku Mścisza — inne uczucia: „zwątpienie mój wierszy towarzysz” („Zwątpienie”).
Znakomita większość utworów zamieszczonych w „Strumieniu poezji” to przede wszystkim liryka osobista osnuta na tle codziennych zdarzeń z wyeksponowanym ego jako podmiotem lirycznym. Mścisz daje w nich wyraz swemu sceptycznemu podejściu do świata, który proponuje rzeczy chwytliwe, lecz bardzo płytkie i wielce przereklamowane. Swój stosunek, a raczej dystans wobec świata, wyraża w takich utworach jak np. „Lato”, „Łaska”, „Święta” czy właśnie „Gazeta”, będąca symbolem współczesności, medialnego, krzykliwego i reklamiarskiego wpływu mediów na kształt naszego życia: „na którejś stronie wykwitło zdarzenie / zgodnie z dziennikarską miarą rzeczy / by obraz był jasny zastosowano szereg / wywabiaczy plam...”. Mścisz zauważa, że prawdziwy obraz świata bywa mocno zniekształcony przez medialny „bełkot i współczesną nowomowę”.
„W strumieniach poezji” Mścisz kontynuuje tę sama poetykę, którą odnajdujemy w poprzednich zbiorkach i utworach. Autor jedynie ją udoskonalił. Język „Strumienia poezji” nie stroni od celowo użytych, czego mieliśmy już przykład, kolokwializmów czy słownictwa żargonu publicystycznego i środowiskowego, poszerzając w ten sposób gamę języka poetyckiego. Jego cechą są też liczne metafory, które pojawiają się na zasadzie asocjacji, kojarzenia związków frazeologicznych na zasadzie bliskości znaczeniowej. Służą temu również liczne przerzutnie, przerywające nagle tok zdania i zmieniające jego sens czy znaczenie. W wierszach nie brakuje też ulubionych przez autora figur poetyckich takich jak kalambur czy oksymoron. Temu sposobowi pisania wierszy Mścisz jest wierny prawie od początku, od swego debiutu. Można więc mówić o własnym stylu, nad którym ciągle jeszcze pracuje, pogłębia i wzbogaca. Liryka Mścisza nie stawia sobie wielkich zadań, nie podejmuje też ważkich tematów społecznych czy sporów ideowych, którymi żyje nasza epoka. Skupia się głównie na własnych przeżyciach, na poszukiwaniu własnej tożsamości, poszukując odpowiedzi na sens ludzkiej egzystencji czy twórczości poetyckiej w mocno stechnicyzowanym współczesnym świecie, niewolnym od przekłamań i wszelakich fobii.
„Strumienie poezji” są więc kolejnym etapem rozwoju poetyckiego i kontynuacją rozpoczętej przed laty drogi. Mścisz jak dojrzały twórca widzi swoją poezję w „krzywym zwierciadle”, ironizując i wypowiadając się o niej z dystansem i lekceważeniem. Jest to niewątpliwie rzadkość, która jednak pozytywnie świadczy o autorze.
Kiedy niespełna miesiąc temu na zebraniu członków Stowarzyszenia Literackiego „Witryna” poetka Małgosia Żurecka, pełniąca w Stowarzyszeniu funkcję Zastępcy Prezesa, opowiedziała nam o tym, jak to szukając w Internecie wiadomości, dotyczących tradycji tzw. „Turków”, odnalazła — zupełnie przypadkowo — na stronie internetowej Gminy Radomyśl informację o tym, że w niewielkiej wiosce radomyskiej gminy Rzeczycy Okrągłej znajduje się pomnik Adama Mickiewicza, wybudowany w 1955 roku przez miejscową społeczność, dla uczczenia setnej rocznicy śmierci naszego Wieszcza, i że jest to najprawdopodobniej jedyny pomnik Mickiewicza, który został postawiony na polskiej wsi, zaciekawieni postanowiliśmy jak najszybciej udać się na miejsce, aby zobaczyć go na własne oczy.
Kilka dni później udaliśmy się autem naszego Webmaster’a Kazia Lindy, byłego Prezesa „Witryny” do Rzeczycy Okrągłej i kiedy z niejakim trudem udało się nam odszukać, interesujący nas obiekt, ukazał się przed naszymi oczami niecodzienny widok: oto w otoczeniu sielskiego, późnojesiennego krajobrazu, z typowym wiejskim sklepem w tle, na odnowionym cokole stał nasz zadumany Wieszcz. Jego mało poetyckie otoczenie, mimo oczywistego kontrastu, stanowiło jakieś zadziwiające uzupełnienie całości, a on sam zdawał się być zadowolony z tego, że nie tylko jego księgi, ale i on sam trafił między przysłowiowe strzechy. Rozbawiona zastanym widokiem, wysiadająca z auta Gosia wykrzyknęła „Koń by się uśmiał!”, na co z pobliskiej łąki dobiegło nas rżenie, biegającego tam źrebaka, przestraszonego prawdopodobnie nagłym zakłóceniem przez nas panującej dokoła ciszy. Nic dodać, nic ująć.
Ponieważ przyjechaliśmy tuż po dniu Wszystkich Świętych, zakupiliśmy w pobliskim sklepie znicze i po zapaleniu ich u stóp Adasia i zrobieniu kilku zdjęć, naszemu „odkryciu”, postanowiliśmy w drodze powrotnej wstąpić do najbliższej szkoły, znajdującej się w Rzeczycy Długiej, aby tam spróbować zaszczepić nasz entuzjazm i podjąć próbę porozmawiania z dyrekcją i gronem nauczycielskim o możliwości wspólnego zorganizowania 155 rocznicy śmierci naszego Wieszcza, która przypadała pod koniec listopada, tego roku.
Kiedy podjechaliśmy pod piękny, nowoczesny budynek Zespołu Szkół w Rzeczycy Długiej, po raz pierwszy przestałam myśleć sceptycznie o naszym nowym projekcie, widocznie entuzjazm Małgosi udzielił się i mnie, a kiedy po owocnej rozmowie z Panem Dyrektorem Jackiem Bochniakiem i polonistką tutejszego gimnazjum — Panią Małgorzatą Lasotą, wracaliśmy do Stalowej Woli, byłam pełna wiary, że z takimi partnerami musi się nam udać.
Od strony organizacyjnej i doradczej niezmiernie nam pomogła Ania Garbaczowa — honorowy członek naszego Stowarzyszenia, wielokrotny recenzent wydawanych przez członków „Witryny” tomików poezji i nasz dobry duch. To dzięki niej skontaktowaliśmy się z Panem Kazimierzem Kuczmanem, Kustoszem Zamku Królewskiego na Wawelu, synem rzeźbiarza naszego pomnika, jak i z Katedrą Historii Literatury Okresu Oświecenia i Romantyzmu Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, aby zaprosić tak znamienitych gości na naszą uroczystość.
26 listopada w piękny, słoneczny dzień, w samo południe, zebraliśmy się wszyscy w gościnnych progach rzeczyckiej szkoły, gdzie na początku uroczystości wszystkich zebranych serdecznie przywitał Pan Dyrektor Jacek Bochniak.
Następnie uczniowie Gimnazjum, przygotowani przez wspomnianą wcześniej panią prof. Małgorzatę Lasotę przedstawili, na tle prezentacji multimedialnej życiorys Wieszcza, bogato ilustrowany fragmentami utworów, z różnych okresów jego twórczości, jak i różnorakimi fragmentami jego wypowiedzi, które prawdopodobnie pochodziły z jego bogatej korespondencji z przyjaciółmi, ukochaną Marylą Wereszczakówną i rodziną.
Kolejnym punktem uroczystości była wypowiedź Małgosi Żureckiej, pomysłodawczyni obchodów, która opowiedziała zebranym o genezie naszego przedsięwzięcia, kończąc swoją wypowiedz gorącym apelem, skierowanym przede wszystkim do młodzieży, aby nie tylko z okazji rocznicy ale i na co dzień pamiętali o istniejącym na ich terenie pomniku i otoczyli go opieką. Następnie poprosiliśmy o zabranie głosu Pana dr hab. Kazimierza Kuczmana, aby opowiedział o okolicznościach powstania tego pomnika oraz przybliżył nam postać swojego ojca Józefa Kuczmana, rzeźbiarza i pomysłodawcy postawienia pomnika Adama Mickiewicza w Rzeczycy Okrągłej.
Wzruszony pan doktor zwierzył się zebranym, że podobnie, jak jego dwie siostry, które były również obecne na uroczystości, jest absolwentem goszczącej nas szkoły, i chociaż tamta mieściła się wówczas w dworku, znajdującym się na tyłach obecnej siedziby i warunki nauczania były wtedy zupełnie inne, serdecznie wspomina czasy spędzone w jej murach.
Dowiedzieliśmy się również, jak to się stało, że jego ojciec — Józef Kuczman z podsanockiej wsi, przez Przemyśl, gdzie uczył się prywatnie rysunku i rzeźby, a następnie pracował w sławnej przemyskiej Odlewni Dzwonów Rodziny Felczyńskich, trafił podczas okupacji wraz żoną do Rzeczycy Okrągłej. Opowiedział nam również o tym, jak powstał pomysł budowy pomnika, oraz o przebiegu jego realizacji. Przedstawił też obecnych na sali trzech panów, którzy jako młodzi chłopcy pomagali swoim ojcom w murowaniu cokołu, na którym stanął pomnik.
Po zakończeniu wypowiedzi pana Kuczmana, głos zabrał Wójt Gminy Radomyśl pan Jan Pyrkosz, który pogratulował „Witrynie” udanego pomysłu, związanego z obchodem 155 rocznicy śmierci Adama Mickiewicza oraz przekazał na moje i pana Kazimierza Kuczmana ręce — komplet albumów, przedstawiających piękno Ziemi Radomyskiej i jej dorobek.
Uroczystości zakończyły się przejściem wszystkich obecnych pod pomnik Adama Mickiewicza, gdzie złożono wiązanki kwiatów i zapalono znicze.
Nie zapomniano też o twórcy pomnika Józefie Kuczmanie, składając kwiaty i zapalając znicze na jego grobie, który znajduje się na cmentarzu parafialnym w Woli Rzeczyckiej. Pan Kazimierz Kuczman pokazał nam — przy okazji — grób rodziny, u której podczas okupacji ukrywał się Jerzy Kosiński oraz jego rodzice.
Następnie zostaliśmy zaproszeni w gościnne progi pani Heleny Staniek, najmłodszej córki rzeźbiarza, gdzie w serdecznej atmosferze kontynuowaliśmy nasze rozmowy o Mickiewiczu i o samozaparciu prowincjonalnego entuzjasty, miłośnika jego poezji, prowincjonalnego rzeźbiarza Józefa Kuczmana, który do pomysłu postawienia pomnika potrafił zapalić wiele ludzkich serc, dzięki czemu udało mu się zrealizować swoje największe marzenie, za co wszyscy powinniśmy mu być wdzięczni. A kiedy wczesnym wieczorem, pełni wrażeń, wracaliśmy do Stalowej Woli, jeszcze raz zobaczyliśmy pomnik Adama, otulony palącymi się nadal światłami i jestem pewna, że widok ten na długo zapadnie w naszej pamięci.
Mam nadzieję, że tegoroczna uroczystość da asumpt do organizowania cyklicznych spotkań pod tym niezwykłym pomnikiem, bo przecież każde miejsce upamiętniające Wieszcza Adama, to dla Polaków miejsce szczególne.
Marta Gdula-Żukowicz, Prezes SL „Witryna”
Dla uczczenia 155. rocznicy śmierci Adama Mickiewicza i 54. rocznicy powstania jego pomnika w Rzeczycy Okrągłej.
Spotkanie rozpocznie się 26 listopada 2010 o godzinie 12.00 w Zespole Szkół w Rzeczycy Długiej. Po krótkim programie słowno-muzycznym goście wraz z uczniami przejdą pod pomnik Wieszcza, by złożyć wieniec i zapalić znicze. Na zakończenie goście udadzą się na cmentarz parafialny w Woli Rzeczyckiej i złożą wiązankę na grobie twórcy rzeźby, Józefa Kuczmana.
Do udziału w spotkaniu zapraszają Stowarzyszenie Literackie „Witryna” w Stalowej Woli, Zespół Szkół w Rzeczycy Długiej oraz członkowie Oddziału Rzeszowskiego ZLP ze Stalowej Woli.
Małgorzata Żurecka
Jesienny, listopadowy wieczór zgromadził w Miejsko-Gminnym Ośrodku Kultury w Tyczynie wielu miłośników poezji Anny Mirosławy Nowak. Dzień ten nie był przypadkowy, bowiem 18 listopada 2008 r. miał odbyć się benefis poetki, który nie doszedł do skutku ze względu na chorobę, a później śmierć autorki. Z tego też względu dokładnie dwa lata później z inicjatywy męża poetki, Józefa, przy współudziale Miejskiej i Gminnej Biblioteki Publicznej w Tyczynie odbyło się spotkanie poświęcone pamięci Anny Mirosławy Nowak i Jej twórczości. Szczególnie gorąco została przywitana najbliższa rodzina autorki, w osobach męża Józefa i córki Kamili. Oprócz wielu mieszkańców miasta, czytelników i sympatyków poetki w spotkaniu wzięli udział przyjaciele ze Związku Literatów Polskich, m.in. Marta Pelinko, Jerzy S. Nawrocki i Celina Depa, słowacki literat Radovan Brenkus, a rangę imprezy swoją obecnością podkreślił burmistrz Tyczyna, Kazimierz Szczepański.
Prowadzący spotkanie pani Alicja Kustra, dyrektor biblioteki oraz pani Zofia Matys, dyrektor Miejsko-Gminnego Ośrodka Kultury bardzo ciepło wspominały współpracę z poetką, przedstawiając Jej dorobek literacki. Za życia autorki ukazały się tomiki wierszy: Umykający świat (1992), Zatańczyć zieloną wiosną (1994), Mozaika (1996), Studnia czasu (1999), Lato w konfiturach (2003) i Pora miłości (2005). Pośmiertnie dzięki staraniom męża i najbliższej rodziny na rynek księgarski trafiły zbiory poetyckie: Muzyka serca (2009), W świecie kwiatów (2010) oraz wybór wierszy A tam błękit nieba … (2010).
Inscenizacyjną prezentację wybranych utworów autorki dokonał Stach Ożóg oraz odczytał wiersz Mieczysława A. Łypa Pejzaż z kuropatwami poświęcony Jej pamięci, a słowo krytyczne o twórczości poetki z wielką wnikliwością wygłosiła pani dr Zofia Brzuchowska, która w posłowiu do zbioru wierszy Muzyka serca wyznała: Wiersze Anny Mirosławy Nowak posiadają jakiś niepowtarzalny rodzaj wdzięku — może dlatego, że potrafiła, mimo urody i talentu, być urokliwie normalna? Jej życzliwość, pogoda, gościnność budziły odzew i wzajemność, czego wyrazem są także wiersze dołączone w Aneksie.
W niepowtarzalny nastrój wierszy Anny Mirosławy Nowak wprowadziła zebranych Renata Kątnik, w swoim recitalu piosenki literackiej. Artystka zaśpiewała kilka utworów własnych kompozycji do tekstów poetki, nagranych na płycie Zapomniany świat, za co została nagrodzona gromkimi brawami. A czy poetka nie zostanie zapomniana zadecydują czytelnicy. Myślę, że nie, bo po imprezie na zorganizowanym kiermaszu bardzo chętnie nabywali Jej książki.
Adam DECOWSKI
Decyzją Sejmiku Województwa Podkarpackiego i z inicjatywy rzeszowskiego oddziału Związku Sybiraków rok 2010 został ogłoszony Rokiem Sybiraka w województwie podkarpackim. Jego ogłoszenie wiąże się z przypadającą w bieżącym roku 70. rocznicą pierwszej masowej wywózki Polaków do syberyjskich łagrów.
Sybir dla Polaków to przede wszystkim symbol wielowiekowych cierpień i niewoli. Najpierw bezwzględny despotyzm carów Rosji, potem zbrodnicze rządy Stalina i totalitarny system ZSRR uczyniły tę krainę geograficzną synonimem ziemi przeklętej. To tam przez całe stulecia zsyłano m.in. Polaków za podejmowane przez nich dążenia niepodległościowe czy też za sam fakt przynależności do określonej grupy społecznej, etnicznej lub narodowej.
Na życzenie Czytelników Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie zorganizowała spotkanie autorskie ze Zbigniewem Domino, pisarzem, który w dzieciństwie podzielił ten okrutny zesłańczy los, ponieważ w lutym 1940 roku wraz z rodziną został wywieziony na Syberię. Osobiste przeżycia i wspomnienia stały się materią fabularną jego ostatnich powieści, w których w sposób realistyczny opisał życie „na nieludzkiej ziemi”.
Podczas spotkania Autor odnosił się kolejno do swoich powieści. Najpierw do „Syberiady polskiej”, określanej jako epicka opowieść o tamtych czasach, następnie sporo uwagi poświęcił książce „Czas kukułczych gniazd”, ukazującej położenie i zawiłości losów ludzi powracających z Syberii, z całą złożonością procesu adaptacji przybyszów do nowej rzeczywistości. Z kolei „Tajgę” przedstawił jako uzupełnienie „Syberiady”, przyznając jednak, że powieść zawiera też wiele nowych wątków.
Aktualnie Z. Domino pracuje nad kolejną częścią cyklu o ludziach, którzy doświadczyli grozy Sybiru. Podkreślił rolę przejrzystości i prawdy historycznej w swoich powieściach, w dużej mierze związanej z pamiątkami rodzinnymi z pobytu w „innym świecie”.
Znaczną część spotkania wypełnił dialog pomiędzy Autorem i Czytelnikami jego powieści. Z. Domino chętnie odpowiadał na wszystkie pytania.
Oprac. Barbara Chmura
Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie zaprasza na spotkanie autorskie ze Zbigniewem Domino. Spotkanie odbędzie się dnia 18 listopada 2010 r. o godz. 17.00 w siedzibie biblioteki przy ul. Sokoła 13.
Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie zaprasza również na promocję książki „Rzeszów w poezji”. Spotkanie odbędzie się dnia 24 listopada 2010 r. o godz. 17.00 w siedzibie biblioteki przy ul. Sokoła 13.
21 października w filii nr 2 MBP w Stalowej Woli odbyło się spotkanie autorskie Barbary Mazurkiewicz, która wydała niedawno w Krakowie swój nowy tomik poetycki pt. „Kroplą drążone”. Poetka mieszka w Lubaczowie. Wcześniej wydała tomiki „Kamienne miasteczko” (2007) i „Za kulisami myśli” (2008). Dodać należy jeszcze, że B. Mazurkiewicz jest od niedawna członkiem rzeszowskiego oddziału ZLP.
„Barbara Mazurkiewicz konsekwentnie i wytrwale buduje swój poetycki azyl — „Kroplą drążone” to już trzecia książka (nie licząc stałej aktywności internetowej na poetyckich blogach). Z powodzeniem przenosi doń bohaterkę liryczną w różnych fazach życiowych. Zwykle formuje fundamenty pod wpływem impulsu. Tym razem najsilniejszym jest pożegnanie z ojcem” — pisze w Postscriptum o jej poezji Anna Kajtochowa.
Na spotkanie z nią przybyli miłośnicy poezji i członkowie Stowarzyszenia Literackiego „Witryna”. Zostało ono uświetnione także wystawą fotogramów stalowowolskiego fotografika Jana Wierzbickiego oraz prezentacją diaporam członków Stalowowolskiego Stowarzyszenia Fotograficznego „Animus”.
Spotkanie, które przebiegło w miłej atmosferze, prowadziła dyr. MBP Ewa Biały. Obecny był także starosta stalowowolski Wiesław Siembida, który złożył wszystkim autorom serdeczne gratulacje i życzenia dalszych sukcesów na niwie kultury i literatury.
Mirosław OSOWSKI
Zapraszamy na wieczór autorski Barbary Mazurkiewicz, połączony z promocją jej najnowszego tomiku „Kroplą drążone”. Spotkanie odbędzie się 21 października 2010 r. o godz. 18.00 w czytelni Filli nr 2 Miejskiej Biblioteki Publicznej w Stalowej Woli, ul. Siedlanowskiego 3.
Osiedlowy Dom Kultury „Karton” Rzeszowskiej Spółdzielni Mieszkaniowej i Związek Literatów Polskich Oddział w Rzeszowie zapraszają na spotkanie ze Zdzisławą Górską oraz jej wysoko ocenianą książką „Przylądki mojej nadziei”. Spotkanie odbędzie się 15 października 2010 r. o godz. 17.30 w Osiedlowym Domu Kultury „Karton” przy ul. Ofiar Katynia 6 w Rzeszowie.
O konieczności przywrócenia szacunku do drzew mówił w Krośnie na promocji swojej książki „Ballady o drzewach” jej autor Edward Marszałek, pracujący na co dzień w Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Krośnie. Zasadniczą cześć jego książki stanowią 22 ballady o 22 gatunkach drzew, a jeden z rozdziałów jest poświęcony najgrubszym drzewom Podkarpacia. Jako motto książki wykorzystał autor wiersz Haliny Kurek „Drzewo”, pochodzący z tomiku poetyckiego „Bawełniany motyl”.
Uroczystość odbyła się 12 października 2010 r. w Regionalnym Centrum Kultur Pogranicza w Krośnie.
Halina Kurek, Drzewo
Edwardowi Marszałkowi
Nierozsądnie jest sadzić drzewo dębu
koło domu.
To jakby sprowadzać wieczność
w swoje progi.
W przydzielonej cząstce czasu
nie zauważasz codziennie wzbierającej siły
z ogromem uderzającej w twoje życie.
30 września br. w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Stalowej Woli — Filii nr 2 odbył się wieczór poetycki promujący książkę „in and out” dwóch poetek — Doroty Jaworskiej i Małgorzaty Żureckiej.
Dorota Jaworska od ponad 30 lat mieszka w Kijowie, lecz jest rodowitą rzeszowianką. Jakkolwiek jest z wykształcenia inżynierem elektronikiem, to zajmuje się poezją i dziennikarstwem. W Kijowie wydaje pismo polonijne „Krynica”, w którym także propaguje literaturę polską. Jest również autorką 2 tomików poetyckich oraz zbioru reportaży. W tym roku otrzymała od ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Medal za Zasługi dla Kultury Polskiej. Małgorzata Żurecka, mieszkająca w Stalowej Woli, jest także inżynierem, lecz budownictwa i autorką 4 tomików poetyckich, a również czł. zarządu oddziału rzeszowskiego ZLP.
— Kiedyś rozmawiałyśmy z Gosią Żurecką o poezji — wspominała podczas wieczoru Dorota Jaworska — a po kilku minutach zorientowałyśmy się, że piszemy o tym samym — miłości, dzieciach, łzach. Potem miałyśmy wspólny wieczór w jednej bibliotece. I wtedy zaświtała myśl, żeby wydać razem książkę poetycką, której tytuł będzie odzwierciedlać nasze podobieństwa i różnice. Tak się pojawił pomysł nazwania jej z angielska „in and out”, który można tłumaczyć — „do środka i na zewnątrz” albo „do siebie i od siebie”. Bo taki jest jego sens.
Tom wierszy obu poetek został wzbogacony o fotografie artysty Stanisława Materniaka z Krosna. Wydał go niezwykle starannie i na wysokim poziomie edytorskim nieżyjący aktor Wojciech Siemion. Dodać należy jeszcze — że we własnej oficynie wydawniczej „Petrykozy”.
Spotkanie obu poetek, które prowadziła dyr. MBP w Stalowej Woli Ewa Biały, poprzedził koncert muzyczny miejscowych artystów amatorów, m.in. znanego z występów na festiwalach ogólnopolskich Mirosława Dyjaka, grającego na harmonijce ustnej. Uczestniczyła w wieczorze poetyckim D. Jaworskiej i M. Żureckiej także delegacja rzeszowskiego oddziału ZLP na czele z jej prezeską Martą Pelinko.
Mirosław OSOWSKI
Miejska Biblioteka Publiczna w Stalowej Woli oraz Stowarzyszenie Literackie «Witryna» w Stalowej Woli zapraszają na prezentację albumu poetyckiego «In & out» Małgorzaty Żureckiej (poezja) i Doroty Jaworskiej (poezja) oraz Stanisława Materniaka (fotografie) wg pomysłu i pod redakcją ś.p. Wojciecha Siemiona.
Prezentacja odbedzie się 30 września 2010 r. o godz. 18:00 w czytelni Filii nr 2 Miejskiej Biblioteki Publicznej w Stalowej Woli ul. Siedlanowskiego 3. Podczas promocji będzie możliwość zakupu albumu z autografami autorek.
Do tradycji wpisała się już uroczystość wręczenia honorowych literackich nagród Złote Pióro, przyznawanych przez rzeszowski oddział Związku Literatów Polskich. Cyklicznie i z ogromną starannością przygotowywana, od 1992 roku przyciąga coraz szersze grono sympatyków i miłośników literatury. Może dziwić, że w dobie komercjalizacji literatury, jej upolityczniania, a co za tym idzie spychania na boczny tor, my literaci nie podajemy się marazmowi, ale tworzymy coraz bardziej ambitną literaturę, a Państwo tu obecni powoli rezygnują z pytania, czy i czemu (w przypadku książki, jakiemu tytułowi) poświęcić swój cenny, prywatny czas, aby przeżyć coś naprawdę wartościowego. Dzisiejsza uroczystość jest z tego punktu widzenia zjawiskiem wyjątkowym, jest świętem nas wszystkich, pozwala zatrzymać się, zadumać, w literaturze twórców podkarpacia odszukać cząstkę siebie.
Debiutował w Prometeju (1978).
Podróżnik, prozaik, krytyk literacki, poeta. Mieszka w Sanoku. Jego twórczość, inspirowana podróżami po niemalże całym świecie, stanowi oryginalny zapis postrzegania różnych kultur. Dominującym tematem poezji Ryszarda Kulmana jest wiara w miłość, w dobro człowieka, ukryte w każdym z nas. Helena Zaworska, jedna z wybitnych interpretatorów literatury polskiej pisała tak: „Kobiety w tym tomiku, bywają różne, wspaniałe i okropne, współczujące i bezlitosne, wierne i zdradliwe”, bo nie da się uwolnić od jedności płci, jaką dał Stwórca. Ryszard Kulman to poeta człowiek, w każdym tego słowa znaczeniu.
Wydane pozycje książkowe:
Cokolwiek się stanie, Krosno 1982
Słodki głód, Rzeszów 1989
Lustra, Krosno 1997
Wszystkie kobiety, Rzeszów 2009, tomik poezji nagrodzony Złotym Piórem.
Poeta, krytyk literacki, edytor, fotografik. Mieszka i tworzy w Rzeszowie. Od 1993 r. redaguje rocznik «Krajobrazy». Opublikował monografię «Literacka młodość Rzeszowa 1945-1975» (1990). Zredagował «Pejzaż polski: Jarmark Poezji o Laur "Prometeja" 1970-1983» (1990). Anna Niewolak-Krzywda napisała o najnowszym tomie poezji Mieczysława Łypa tak: to zbiorowy duch opiekuńczy konkretnego miejsca, rodowodem z mitologii rzymskiej. W kulturze współczesnej kojarzy się z tym wszystkim, co decyduje o szczególności, oryginalności, czyni — w subiektywnym odbiorze i przeświadczeniu — konkretny punkt na mapie — miejscem magicznym. Takie właśnie miejsca (i ich wyjątkowość, urodę) odnajduje, a zarazem kreuje M. A. Łyp w najnowszym tomiku «Genius loci».
Wydał tomiki poezji:
Na ścieżkach pamięci (Rzeszów 2005)
Ars longa, vita brevis (Rzeszów 2008)
Genius loci (Rzeszów 2009)
Orbis pictus (Rzeszów 2010)
W krainie złotej muzyki — Impresje z Futomy (2010)
Laureat III miejsca w konkursie Sen o Karpatach — Piwniczna Zdrój 2009 oraz trzech wyróżnień w ogólnopolskich konkursach literackich (2010).
Jako jedyny otrzymał dwa Złote Pióra:
— 1992 rok Literacka młodość Rzeszowa (inna dzidzina twórczości),
— 2009 rok Genius loci (poezja).
Miesięcznik literacki Nasz Dom Rzeszów dzięki Panom prezesowi i jednocześnie redaktorowi naczelnemu Jerzemu Maślance oraz redaktorowi Ryszardowi Zatorskiemu, wspiera działania na rzecz rozwoju społecznego, kulturalnego i gospodarczego Rzeszowa oraz regionu Podkarpacia. Wnosi ogromny wkład na rzecz upowszechniania literatury, w tym promocji twórców Podkarpacia. Od kiedy Panowie Jerzy Maślanka i Ryszard Zatorski podjęli decyzję o wprowadzeniu do miesięcznika Nasz Dom Rzeszów specjalnego dodatku literackiego, my literaci Podkarpacia nie musimy się obawiać, że czytelnicy o nas zapomną. W każdym numerze znajdzie się cząstka kogoś z nas za sprawą publikacji kilku utworów poetyckich, fragmentów prozy, recenzji lub wzmianki o odbytym spotkaniu autorskim. Ci dwaj Panowie, w myśl starej jak świat domniemanej prawdzie, że mężczyzna nie jest zbytnio wrażliwy, są żywym przykładem, że od reguły zdarzają się wyjątki. Wyłuskują z naszego środowiska nowe talenty, poszukują młodych, którzy z mozołem będą kontynułować rozpoczęte przez nas dzieło tworzenia wartościowej literatury.
Animator, organizator życia kulturalnego i literackiego w ODK Karton Spółdzielni Mieszkaniowej Baranówka IV. Dzięki jego przyjaźni i przychylności literaci Podkarpacia mogą spokojnie spać, gdyż wiedzą, że Józef Tadla nigdy (nigdy, nie mów nigdy) ich nie zawiedzie. Z ogromnym zaangażowaniem spełnia nasze marzenia o zaistnieniu i trwaniu na podkarpackiej scenie artystycznej. Oprócz tego, że jest bardzo skromnym człowiekiem, jest również bardzo tajemniczy. Jednak udało się ustalić dwa niezaprzeczalne fakty: po pierwsze jest przyjacielem młodzieży, po drugie, wielce utalentowanym muzykiem.
Wszyscy go znamy. Jest wyjątkowym, wielce zasłużonym działaczem kultury, promotorem słowa pisanego, pasjonatem, animatorem i aranżerem literatury na Podkarpaciu. Człowiek niezwykle skromy, posiada nieprzeciętną inteligencję i osobowość. Podziwiamy go i wręcz kochamy za jego gołębie serce i okazywaną przyjaźń oraz życzliwość. Twórcy Podkarpacia, zrzeszeni, bądź nie w rzeszowskim Oddziale Związku Literatów Polskich cenią go i z całego serca dziękują za zaangażowanie i dzielenie się z nimi ogromną wiedzą oraz talentem podczas każdego spotkania literackiego.
Program muzyczny, który uświęcił uroczystość wręczenia honorowych nagród literackich Złote Pióra przygotowały nauczycielki z Zespołu Szkół Muzycznych nr II im. Wojciecha Kilara w Rzeszowie, pod dyrekcją Pani Marii Jędreas-Romankiewicz. Panie: Adrianna Sawa, Anna Zajączkowska, Jolanta Lisowska opracowały repertuar, który składał się z kilku koncertów: KWARTET SMYCZKOWY w składzie: Aleksandra Kowalska, Alicja Kotula, Aleksandra Kłębukowska, Jagoda Grześko, zaprezentowały Pieśń poranną Piotra Czajkowskiego i Pieśń wiosenną Franciszka Schuberta, The Ragtime Dance Scotta Joplina oraz utwór Osiołek Williama Krolla.
DUET SKRZYPCOWY w składzie: Aleksandra Nowak i Julia Józefczyk zagrały Duo concertante Charlesa Beriota.
GITARZYSTA Grzegorz Miziołek zachwycił widownię utworem Zakochany klaun Tatiany Stachak.
Druga nagroda rzeszowskiego oddziału Związku Literatów Polskich w ramach VI Ogólnopolskiego i Polonijnego Turnieju Poetyckiego o „Srebrne Pióro” Prezydenta Miasta Mielca przypadła Dominice Gil z Liceum Ogólnokształcącego w Jeżowem. 11 czerwca w mieleckiej filii Pedagogicznej Biblioteki Wojewódzkiej w Rzeszowie uczennica klasy II jeżowskiego „ogólniaka” odebrała dyplom i nagrodę książkową z rąk pisarza Edwarda Guziakiewicza.
Dla Dominiki Gil, która debiutowała na łamach naszego „Wersu” była to już trzecia w tym roku szkolnym nagroda w konkursie poetyckim najwyższej rangi — zdobyła bowiem wcześniej wyróżnienie XV Międzynarodowych Spotkań Poetów „Wrzeciono 2010” w Leżajsku oraz została laureatką V Przeglądu Twórczości Poetyckiej im. Jacka Kaczmarskiego „Rytmy nieskończoności” w Warszawie. Jej wiersze znalazły się także w almanachu „Spojrzenia 4”, wydanym na 10-lecie Stowarzyszenia Literackiego „Witryna” w Stalowej Woli — jako najmłodszej autorki zakwalifikowanej do prezentacji w tym wydawnictwie.
Dominika Gil pojawiła się w Mielcu wraz ze swoim opiekunem (i zarazem opiekunem szkolnej gazetki) — polonistą, poetą i krytykiem literackim Ryszardem Mściszem.
NDRz, sierpień 2010, s. 20
Rozstrzygnięty został coroczny konkurs poetycki Prezentacje ekologiczne — Barcin 2010. Była to już jego XI edycja, na którą napłynęło 312 utworów z wszystkich regionów Polski. Jednym z laureatów tego konkursu został członek rzeszowskiego oddziału ZLP, Mieczysław Arkadiusz Łyp, który otrzymał wyróżnienie. Wiersze nagrodzone oraz zasługujące na publikację zamieszczone zostały w okolicznościowej antologii poezji ekologicznej pt. „Na miedzy klęknę”.
(adec)
W Osiedlowym Klubie Kultury KARTON Rzeszowskiej Spółdzielni Mieszkaniowej 28 maja br. odbyło się kolejne spotkanie literackie z cyklu: „Melpomena i inne”, którego gościem był Edward Guziakiewicz, poeta i prozaik z Mielca. Spotkanie zostało zorganizowane przy współudziale rzeszowskiego oddziału Związku Literatów Polskich, którego pisarz jest wieloletnim członkiem. Dorobek literacki gościa przedstawił kierownik klubu, Józef Tadla. Wręczył mu również list gratulacyjny, który napłynął od prezydenta Rzeszowa, Tadeusza Ferenca.
Edward Guziakiewicz jest autorem kilkunastu wydanych książek, także dla dzieci i młodzieży. Wiele utworów publikuje w Internecie. Szczególną popularnością cieszą się jego książki z zakresu fantastyki, jak powieść „Zdrada strażnika planety”, za którą otrzymał nagrodę literacką „Złote Pióro”. Twórczość autora scharakteryzował Jerzy S. Nawrocki, a obszerne fragmenty poezji i prozy można było usłyszeć w interpretacji Doroty Kwoki i Stacha Ożoga, po czym wywiązała się bardzo interesująca dyskusja, dotycząca kręgu fantastyki, zjawisk nadprzyrodzonych i z zakresu religii, bowiem autor, absolwent KUL-u wykazał się znakomitą wiedzą w tych dziedzinach.
Imprezę uświetnił występ uczniów Zespołu Szkół Muzycznych nr 2 w Rzeszowie, pod opieką nauczycielki, Adrianny Sawy. Młodzi muzycy w składzie: Katarzyna Kawałek, Aleksandra Głodowska, Zuzanna Maksymowicz, Marta Nienajadło, Dariusz Worek, Gabriela Ruszała i Zbigniew Łatka wykonali utwór „Muzyczne wędrówki z Reksiem” na trio smyczkowe z fortepianem.
List Prezydenta Miasta Rzeszowa
Rzeszów, 28 maja 2010 r.
Pan
Edward GUZIAKIEWICZ
Z satysfakcją przyjąłem zaproszenie na spotkanie z Panem i Pana twórczością, której owocem jest między innymi powieść sf „Zdrada strażnika planety”.
Gratuluję inicjatywy i dziękuję za trud pracy twórczej. W dzisiejszym świecie, zdominowanym przez „kulturę obrazu”, przemawianie do ludzi poprzez słowo pisane to zadanie niełatwe. Jak trafić do ludzi, do ich umysłów i serc? Pan robi to w sposób nowoczesny, nie lękając się sięgania po najtrudniejsze gatunki literackie, a powieść fantastyczna na pewno do takich należy.
Jestem przekonany, że czytelnicy znajdą na stronach Pana najnowszej książki nie tylko solidną dawkę znakomitej literatury, ale także zachętę do wytężenia wyobraźni, by zastanowić się, co by się stało, gdyby w starożytności rzeczywiście odwiedzili naszą planetę przybysze z kosmosu.
Serdecznie życzę udanego spotkania oraz wysokiej poczytności książki. Niech będzie to dla Pana źródłem zadowolenia i da siłę do podejmowania kolejnych wyzwań literackich. Dołączam serdeczne pozdrowienia, jak również życzenia wszelkiej pomyślności oraz szacunku ze strony ludzi spotykanych w codziennym życiu.
Z poważaniem
Prezydent Miasta Rzeszowa
Tadeusz FERENC
Osiedlowy Dom Kultury Karton, ul. Ofiar Katynia 6, 35-209 Rzeszów, zaprasza na spotkanie autorskie z Edwardem Guziakiewiczem, pisarzem, członkiem ZLP. Spotkanie odbędzie się dnia 28 maja (piątek) o godz. 18.00.
27 maja br. Mirosław Osowski, poeta i pisarz, członek ZLP, współpracownik Kwartalnika Społeczno-Kulturalnego „Nadwisłocze”, laureat kilku konkursów i nagród literackich, spotkał się w filii nr 2 Miejskiej Biblioteki Publicznej ze Stalowej Woli z czytelnikami i sympatykami poezji. Przedmiotem dyskusji był jego nowy tomik poetycki „Jesień 2”.
Wiersze pochodzą z lat 1970-2009. Większość z nich była już wcześniej publikowana w różnych czasopismach regionalnych, w tym także w „Nadwisłoczu”. Autor w ten sposób zebrał w całość swoją dotychczasową twórczość poetycką. Pierwszą część stanowiła wydana w roku ubiegłym „Jesień”.
— Moje utwory poetyckie — powiedział poeta na spotkaniu — obrazują drogę myślową, którą przeszedłem w tym okresie. Pokazują też moje poszukiwania warsztatowe, zainteresowania literackie i biografię. Na osobną uwagę zasługują w tomiku „Miejsca”, owe genius loci, w których kształtowała się moja postawa życiowa i wrażliwość na piękno. Przedmiotem zaś dociekań filozoficznych i historiozoficznych jest cykl „Historia magistra vitae”. Jakkolwiek w życiu jestem racjonalistą, to jednak w spojrzeniu na historię pesymistą. Twórczość poetycka, jakkolwiek nie była moją główną domeną, to towarzyszyła mi od lat szkolnych. Niektóre wiersze są niewątpliwie owocem systematycznego recyklingu, ciągłych powrotów do nich i przetwarzania. Dlatego odbiegają często od wersji opublikowanej nawet w czasopismach. Są wyrazem moich nieustannych poszukiwań estetycznych i intelektualnych.
Wieczór poetycki, który zgromadził pokaźną liczbę czytelników, uświetnił występ młodych akordeonistów — uczniów Państwowej Szkoły Muzycznej I i II stopnia w Stalowej Woli, wiersze poety recytował Grzegorz Prokop, instruktor teatralny z Miejskiego Domu Kultury. Z ramienia rzeszowskiego Zarządu Oddziału ZLP w spotkaniu uczestniczyli: prezes Marta Świderska-Pelinko i Janina Ataman, a także gość ze Słowacji dr Radovan Brenkus. Na zakończenie Mirosławowi Osowskiemu wręczono kwiaty w imieniu Zarządu Rzeszowskiego Oddziału Związku Literatów Polskich, Związku Nauczycielstwa Polskiego i Miejskiej Biblioteki Publicznej w Stalowej Woli.
Miejska Biblioteka Publiczna w Stalowej Woli, Filia nr 2 przy ul. Siedlanowskiego 3, zaprasza na spotkanie autorskie Mirosława Osowskiego.
Spotkanie odbędzie się 27 maja o godz. 18.00. W programie prezentacja tomiku autora, zatytułowanego „Jesień 2”.
14 maja w Młodzieżowym Domu Kultury przy ul. Osmeckiego w Rzeszowie odbyło się niecodzienne spotkanie. Na wspólnym wieczorze autorskim zaprezentowali się czytelnikom twórcy rzeszowskiego oddziału Związku Literatów Polskich, zamieszkujący w Rzeszowie: Janina Ataman, Adam Decowski, Celina Depa, Bogusław Kotula, Jerzy Stefan Nawrocki i Marta Świderska-Pelinko. Zbigniew Domino, który z powodu podróży był nieobecny, obiecał spotkanie w innym terminie. W MDK gościnnie wystąpił Ryszard Lechworowicz, piszący ciekawe wspomnienia o Rzeszowie, a w nim o ważnych wydarzeniach, nie tylko sportowych.
Na zdjęciu: zaproszony Ryszard Lechworowicz
Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie Filia 4 dnia 13 maja 2010 r. zaproponowała udział w lirycznym spotkaniu z mistrzyniami warsztatu poetyckiego, autorkami wielu tomików wierszy — Dorotą Jaworską i Małgorzatą Żurecką. Odbiorcami kunsztownych poetyckich kompozycji byli czytelnicy biblioteki, poeci, bibliotekarze i dorosła młodzież.
Dorota Jaworska z Kijowa i Małgorzata Żurecka ze Stalowej Woli zainspirowane spotkaniem sprzed roku postanowiły powrócić do tej biblioteki, by spełnić tu kolejne marzenie — zaprezentować wydany tomik wierszy będący poetycką rozmową trzech osób. Elementem, podkreślającym filozofię tego wydawnictwa były fotografie Stanisława Materniaka z podróży po Alasce. Ostatecznych korekt dokonał Wojciech Siemion — tuż przed tragiczną śmiercią.
Uczestnicy spotkania mieli okazję podzielić się swoimi wrażeniami po wysłuchaniu wierszy w interpretacji autorek i wysłuchać ich osobistych wspomnień związanych z postacią Wojciecha Siemiona.
Na zdjęciu od lewej: Małgorzata Żurecka i Dorota Jaworska
WOJEWÓDZKA I MIEJSKA BIBLIOTEKA PUBLICZNA W RZESZOWIE FILIA 4 serdecznie zaprasza W RAMACH TYGODNIA BIBLIOTEK na spotkanie z poetkami, Dorotą Jaworską i Małgorzatą Żurecką.
Spotkanie odbędzie się w lokalu Filii 4 przy ul. Ofiar Katynia 15 w Rzeszowie w dniu 13 maja 2010 r. o godz. 17.00.
Hotel Hutnik w Stalowej Woli, 12 maja br. był miejscem uroczystości jubileuszowych 50-lecia pracy twórczej poety Mariana Berkowicza. Równocześnie promował on swoją ostatnio wydaną książkę poetycką, wybór wierszy zatytułowany „89”. Jest to trzynasta pozycja wydawnicza tego autora, zrzeszonego w Związku Literatów Polskich. Gospodarzami imprezy byli: Ewa Biały, dyrektor Miejskiej Biblioteki Publicznej w Stalowej Woli i Zbigniew Światowiec, dyrektor Wydawnictwa SZTAFETA, które opublikowało promowany wybór poetycki. Wiersze z tego zbioru zaprezentowali recytatorzy z Zespołu Szkół Ogólnokształcących im. KEN: Joanna Zaguła, Michał Sadyń i Lidia Prawica.
Słowo krytyczne wygłosił dr Stanisław Dłuski, autor wstępu, poeta i wykładowca Uniwersytetu Rzeszowskiego, który dokonał wyboru wierszy . — Ten zbiór jest pewną kompozycją, pewną całością. To nie są przypadkowo wybrane wiersze. One tworzą pewną wizję świata, pewną wizję człowieka, pokazują wrażliwość poety, jego warsztat poetycki — powiedział naukowiec.
Jubilat otrzymał wiele gratulacji i życzeń. Krystyna Wojniak wręczyła mu okolicznościowy list od prezydenta Stalowej Woli. Z gratulacjami pośpieszyli też starosta Wiesław Siembida i Stanisław Cisek, przewodniczący rady miasta. Zarząd rzeszowskiego oddziału Związku Literatów Polskich reprezentowały: Janina Ataman i Małgorzata Żurecka, wręczając jubilatowi specjalny upominek z dedykacją i kwiaty. W imieniu Stowarzyszenia Literackiego WITRYNA bohater wieczoru przyjął gratulacje od Marty Gduli-Żukowicz i Elżbiety Ferlejko. Oprawę muzyczną imprezy stanowił krótki recital akordeonisty Damiana Kozłowskiego, ucznia Państwowej Szkoły Muzycznej I stopnia.
Gminna Biblioteka Publiczna w Lubenii w ramach obchodzonego Tygodnia Bibliotek zaprosiła 10 maja br. poetkę i powieściopisarkę Martę Świderską-Pelinko, prezesa w rzeszowskim oddziale Związku Literatów Polskich. Dyrektor biblioteki, pani Alicja Warzybok przedstawiła autorkę, zaś jej dorobek literacki przybliżyła licznie zebranym Wiesława Piekarz, która przewodzi działającemu przy bibliotece Dyskusyjnemu Klubowi Książki. Autorka przeczytała kilka wierszy ze zbiorków: „Zatrzymany czas” i „Refleksje”, oraz fragmenty powieści: „W labiryncie bólu”, „Tułaczy smak Edenu” i wydanej niedawno w warszawskim wydawnictwie TELBIT, zatytułowanej „Za drzwiami deszczu”. Szczególnym zainteresowaniem cieszyła się proza Marty Świderskiej-Pelinko i jej najnowsza powieść. Członkinie dyskusyjnego klubu wykazały się dużą znajomością twórczości pisarki, co wyrażały w licznych pytaniach o losy i postawy jej bohaterów, a także o dalsze plany twórcze.
W imprezie wzięli też udział literaci: Stanisława Kopiec, Janina Ataman-Gąsiewicz, Jerzy Stefan Nawrocki oraz Radovan Brenkus, słowacki poeta i prozaik, którzy spotkali się z niezwykłą gościnnością, bowiem spotkanie zakończyło się przy kawie i poczęstunku własnymi wypiekami gospodarzy.
Tegoroczny Tydzień Bibliotek w MBP Mielcu rozpoczął się od spotkania — dnia 10 maja 2010 roku — z barwną postacią Anatola Diaczyńskiego, świetnego gawędziarza i pisarza, członka Związku Literatów Polskich, syna polskich zesłańców z Kazachstanu. Przez ponad półtorej godziny śpiewnym głosem opowiadał on o losach swojej oraz wielu tysięcy innych skazanych na wegetację polskich rodzin, które wskutek zawirowań historii znalazły się na kazachskich stepach. Wrócił do Polski w 1995 roku. Osiedlił się w Stalowej Woli. Mimo rozmaitych trudności, o których opowiadał z dużą dozą ironii, udało mu się wydać szereg książek o charakterze wspomnieniowym. Jako absolwent Instytutu Literackiego im. Gorkiego w Moskwie zna on lepiej rosyjski i w tym języku powstawały jego pozycje książkowe, następnie tłumaczone na polski. Ma on na swym koncie następujące tytuły: „Myśmy do stepów unieśli ojczyznę”, „Stepowe legendy. Powieści i opowiadania” „To my jesteśmy Polsko!”, „Po kraju, którego już nie ma”, „O tamtych zapomnianych powiedzieć choć słowo” oraz dwóch zbiorów opowiadań dowcipnych i miejscami pikantnych „Nadchodzi wieczór, więc pożartujmy” i „Nadchodzi wieczór 2”.
Dwa fragmenty „Nadchodzącego wieczoru” usłyszeli zebrani, jeden przeczytał sam autor, natomiast drugi zinterpretował Edward Guziakiewicz. Tym sympatycznym akcentem zakończyło się mieleckie spotkanie autorskie. Nadmienić należy, że Anatol Diaczyński dał się już wcześniej poznać mieleckim czytelnikom, bowiem gościł w Mielcu w 2005 roku.
Jolanta Strycharz — instruktor
w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Mielcu
Fot. Jolanta Strycharz
Miejska Biblioteka Publiczna w Mielcu zaprasza na spotkanie autorskie z pisarzem Anatolem Diaczyńskim. Spotkanie odbędzie się dnia 10 maja 2010 r. (poniedziałek) o godz. 13.00 w budynku MBP w Mielcu przy ul. Kusocińskiego 2 (sala j. angielskiego I piętro).
W Osiedlowym Domu Kultury Karton w Rzeszowie odbyło się dnia 7 maja 2010 r. spotkanie autorskie Marty Świderskiej-Pelinko. Promowała ona swoją najnowszą powieść „Za drzwiami deszczu”, wydaną przez Wydawnictwo TELBIT. Było to pierwsze ze spotkań, mających na celu promocję tej książki. Wydawca zapowiada bowiem cykl podobnych imprez w nieco późniejszym okresie.
Zdaniem warszawskiego wydawcy Marta Świderska-Pelinko proponuje literaturę kobiecą w najlepszym wydaniu. Jest to opowieść o losach trzech przyjaciółek: wrażliwej, zagubionej Magdy, ekscentrycznej intrygantki Lidki oraz Kaśki, której przeszłość naznaczona jest bolesną tajemnicą. W zmaganiach z szarą rzeczywistością na przemian wspierają się i ranią, uciekając przed problemami w samotność, alkohol lub wróżbiarstwo. Chociaż wiele je różni, pragną tego samego — szczęśliwej miłości, spokoju i spełnienia. Czy wystarczy im sił, by dokonać trudnych życiowych wyborów i zawalczyć o swoje miejsce na ziemi? Czy mimo wielu rozczarowań odważą się wyjść zza drzwi deszczu?..
Osiedlowy Dom Kultury Karton, ul. Ofiar Katynia 6, 35-209 Rzeszów, zaprasza na spotkanie autorskie z Martą Świderską-Pelinko i promocję jej najnowszej książki. Spotkanie odbędzie się dnia 7 maja (piątek) o godz. 18.00.
JEGO WSZYSTKIE KOBIETY
18 marca br. w WDK w Rzeszowie odbyła się impreza artystyczna w ramach Podkarpackiej Izby Poetów. Od wielu już lat ich animatorem jest Czesław Drąg. Turkusową salę wypełnili liczni goście, a wśród nich przedstawiciele ZLP: prezes rzeszowskiego oddziału Marta Świderska-Pelinko, Bogusław Kotula, Nina Ataman-Gąsiewicz, Jerzy Stefan Nawrocki, Zbigniew Domino, Adam Decowski. Przybył ze Słowacji Radovan Brenkus — poeta, translator i wydawca. Był także prezes RSTK Józef Kawałek z grupą członków tegoż stowarzyszenia.
Intymny nastrój czterech ścian, w których dokonać się miała swoista spowiedź Ryszarda Kulmana, budowaliśmy oboje ze Stachem Ożogiem spektaklem z nastrojową muzyką, aby w dalszej części spotkania spijać już wspólnie z poetą wino świata poezji. Dokonując wyboru wierszy z najnowszej książki Ryszarda Kulmana (Wszystkie kobiety, wyd. Podkarpacki Instytut Książki i Marketingu, Rzeszów 2009) chcieliśmy w sposób jak najbardziej wiarygodny oddać nastrój całości tego zbiorku poetyckiego. Namalował on metaforycznym słowem obrazy świetliste, wprowadzające do komnat przepełnionych miłością także mroczne obrazy kobiety zagubionych w tradycji plemion i szczepów Afryki. Autor przyznał, że ogromny wpływ na jego twórczość wywarły podróże i zetknięcie się z różnymi kulturami i obrzędami. Czytelnik na pewno odnajdzie w tym tomiku coś, co pozostawi w nim choćby cień zadumy nad współczesnym światem feminizmu. Zauważy różnicę pomiędzy bogactwem a nędzą. Różnicę pomiędzy miłością w dzielnicach Paryża a miłością w slumsach Angoli.
Dorota KWOKA
Nasz Dom Rzeszów, kwiecień 2010, s. 12
Osiemdziesiąte urodziny pisarza to wspaniała okazja do przypomnienia jego dorobku twórczego i świętowania. Dnia 6 marca 2010 roku w ODK Karton odbyły się, przygotowane przez koleżanki i kolegów literatów, uroczystości nestora rzeszowskiego oddziału ZLP, Zbigniewa Dominy. Pisarz świętował jubileusz w towarzystwie swojej małżonki Barbary i ścisłego grona najbliższych przyjaciół.
Urodzony 21 grudnia 1929 roku w Kielnarowej. Członek Związku Literatów Polskich. Kilka kadencji w rzeszowskim oddziale pełnił funkcję prezesa. Sybirak, oficer LWP, prawnik, dyplomata. Aktualnie na emeryturze. Mieszka w Rzeszowie. Debiutował w 1963 roku zamieszczonym w prasie opowiadaniem. Debiut książkowy przypada natomiast na rok 1967, kiedy to drukiem ukazał się zbiór opowiadań „Pragnienia”. Jest autorem kilkunastu powieści, zbiorów opowiadań i reportaży. Proza Zbigniewa Dominy tłumaczona była na język francuski, rosyjski, ukraiński, bułgarski, słowacki, gruziński, kazachski. Jest on autorem poczytnych i cenionych przez krytykę i czytelników powieści, zwłaszcza znanego syberyjskiego cyklu, na który składają się: „Syberiada polska”, „Czas kukułczych gniazd” i „Tajga”.
Według zgodnej opinii polskiej krytyki literackiej (m.in. Kuncewicz, Sadkowski, Bugajski, Żuliński, Masłoń, Drzewucki, Termer, Lewandowski), wspomniany epicki cykl powieściowy nie tylko najpełniej ukazuje masową wysyłkę Polaków na Sybir („Syberiada polska”), ale rzuca również nowe światło na przymusowe powojenne polskie ruchy migracyjne i wysiedlenie Niemców z ziem, które weszły w granice powojennej Polski („Czas kukułczych gniazd”). „Syberiada polska” została przetłumaczona na języki rosyjski, ukraiński, francuski, słowacki (rec. m.in. w czasopismach: ukraińskie — Literacka Ukraina, francuskie — Le Monde i Liberation, szwajcarskie — Tribune De Geneve, słowackie — SME, Slovenske Pohlady i Kniżna Revi. Interesują się nią wydawcy z Chin i Niemiec — ci ostatni także „Czasem kukułczych gniazd”.
„Syberiada polska” została wyróżniona: Nominacją do nagrody Ikara, Nagrodą czytelniczą Biblioteki Raczyńskich, Nagrodą artystyczną Metafory, uznana książką miesiąca przez Miesięcznik Twórczość, Nagrodą Miasta Rzeszowa oraz Nagrodą ukraińskiego Funduszu Kultury im. Wołodymyra Winniczenki. Na kanwie „Syberiady polskiej” reżyser Janusz Zaorski pracuje nad filmem o tym samym tytule.
Powieść „Czas kukułczych gniazd” to książka, która jest właściwie bezpośrednią kontynuacją „Syberiady polskiej”, jej nieomal drugim tomem. Największą wartością tej powieści to szerokie i wnikliwe zobrazowanie procesu wtapiania się przybyszów w nową dla nich sytuację cywilizacyjną, obyczajową, społeczną i polityczną, kształtującą się na zachodnich kresach Polski w pierwszym okresie powojennym. Powieść została nagrodzona: Nagrodą Miasta Rzeszowa, uznana książką miesiąca przez Miesięcznik Książki, uznana książką roku 2004. Autor otrzymał za nią jedną z najbardziej prestiżowych nagród w Polsce, a mianowicie nagrodę im. Władysława Reymonta.
Jako, że autorowi nie dawały spokoju własne wspomnienia, obejmujące czytelniczo ciekawe, choć zarazem pogubione wątki fabularne oraz oczekiwania współtowarzyszy niedoli, Sybiraków, ten kontynuował tematykę syberyjską. Listy i wzruszające spotkania po latach wzbogaciły i nasyciły kolejną powieść wchodzącą w skład trylogi. „Tajga” jest napisana z jeszcze większym rozmachem i realizmem, a fakty, o których mowa sprawiły, że na jej stronach spotykamy się z autentycznymi postaciami bohaterów, „którzy na wieki pozostali w syberyjskiej zmarzlinie odchłani”. Powieść była tłumaczona w Rosji przez Zaint. Obecnie rozmowy w sprawie przekładów trwają we Francji i na Ukrainie.
„Kraina smoka, Chiny wczorajsze, Chiny dzisiejsze”, to najnowsza książka Zbigniewa Dominy, wydana przez Wydawnictwo StudioEMKA w 2008 roku. Wypada tu przywołać słowa autora: Gdy słyszymy i mówimy o Chinach, mamy na myśli przeważnie te najbardziej popularne skojarzenia. Bo kto w Polsce nie słyszał o chińskim murze, chińskim cyrku, chińskich sztukach walki z legendarnym Bruce Lee, o mnichach z klasztoru Shaolin, kto nie słyszał o cudach tradycyjnej chińskiej medycyny, czy choćby o osobliwościach chińskiej kuchni i mniej wspaniałych bazarowych ubraniach? Ale z głębszą znajomością Chin współczesnych, nie wspominając o historii, jest już zdecydowanie gorzej. Znane polskie porzekadło głosi: „Lepiej raz zobaczyć niż sto razy usłyszeć”. Zaś stary Chińczyk z hutongu nad południowochińską rzeką Li zacytował mi to znane porzekadło: „Dobrze jest usłyszeć, ale najlepiej zobaczyć”. Co prawda, to prawda. Często ze wstydem przed samym sobą przyznawałem się do niewiedzy, albo do mylnego wyobrażenia o tym naprawdę wyjątkowym, a już na pewno fascynującym kraju i jego mieszkańcach. I nie kryję, że z każdym pobytem w Chinach moje przekonanie o europejskiej jakoby „wyższej” kulturze, uchodziło ze mnie jak powietrze z przekłutego balona.
Nie umknie również uwadze fakt, że Zbigniew Domino jest autorem jednego, jedynego tomiku poezji zatytułowanego „Matczyne pole” — Wydawnictwo Drukart, 1993 rok.
Biogram pisarza oraz fragmenty jego twórczości przypomnieli prowadzący spotkanie. Marta Pelinko — prezes Oddziału oraz Jerzy Stefan Nawrocki — sekretarz.
Jako, że muzyka łagodzi obyczaje i wspaniale koreluje z literaturą, uroczystość dopełnił fantastyczny koncert muzyczny w wykonaniu młodzieży Zespołu Szkół Muzycznych Nr 2 w Rzeszowie im. Wojciecha Kilara pod dyrekcją Marii Jędreas-Romankiewicz. W programie, opracowanym przez panią Adrianę Sawę, pod opieką nauczycieli, Alicji Staszczyszyn i Jalanty Lisowskiej, z repertuarem światowych kompozytorów, m.in. Fryderyka Chopina (jak na rok Chopinowski przystało), wystąpili uczniowie: Łucja Potępa, Julia Ulman, Krzysztof Zwoliński, Kinga Zięba, Grzegorz Miziołek, Paweł Pieniążek i Łukasz Kalisztan. Dwaj ostatni są uczniami panów Krzysztofa Mroziaka i Krzysztofa Kopcia. Wdzięczność i wzruszenie samego Jubilata oraz władz Oddziału ZLP były ogromne i szczere.
Coś dla ducha, ale i coś dla ciała. Poczęstunek dla gości przygotowali — oczywiście — sami literaci, ale w tym miejscu nie sposób pominąć ofiarności właściciela Zakładów Przetwórstwa Mięsnego Frykasy z Glinika Dolnego, który podarował swojskie wędliny własnej produkcji. Dziękujemy!
Podkarpacka Izba Poetów działająca przy Wojewódzkim Domu Kultury w Rzeszowie gościła 21 stycznia br. Edwarda Guziakiewicza, poetę i prozaika z Mielca.
Sylwetkę autora i jego dorobek twórczy przedstawił Czesław Drąg. Sam gość, który od kilku lat jest członkiem Związku Literatów Polskich, barwnie opowiedział o swojej długiej drodze do pisarstwa. Po ukończeniu Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego przebywał na stypendium naukowym w Leuven (Belgia). W młodości związany był z Ruchem Światło-Życie oraz ze wspólnotami neokatechumenatu. Rozpoczynał od publicystyki i dziennikarstwa. Był sekretarzem redakcji tygodnika „Gość Niedzielny”, członkiem redakcji miesięcznika „Wzrastanie”, współpracownikiem tygodnika „Katolik” oraz korespondentem regionalnym „Nowin”. Obecnie współpracuje z kwartalnikiem „Nadwisłocze”.
Edward Guziakiewicz pisze wiersze, dramaty, opowiadania i powieści, także dla dzieci i młodzieży. W prozie szczególnie upodobał sobie tematykę z zakresu fantastyki. Wiele utworów nie wydanych jeszcze w tradycyjnej formie publikuje w Internecie.
Jest autorem książek, m.in.: dramatu religijnego Szukanie Boga, utworów dla dzieci Fruwające zwierciadło i Okruszki, noweli sf Ekscytoza. Z tamtej strony Trójkąta Bermudzkiego, wydanego w Chicago tomu mikropowieści sf Przyloty na Ziemię, Randka i inne opowiadania oraz powieści Zdrada strażnika planety, uhonorowanej nagrodą literacką Złote Pióro.
Obszerne fragmenty tej książki zaprezentowała zebranym Danuta Pado, co zaowocowało ożywioną dyskusją o twórczości pisarza. Całość dopełnił recital młodej piosenkarki Agnieszki Ryś z Centrum Sztuki Wokalnej w Rzeszowie. Spotkanie uhonorowali swoją obecnością: pani Maria Błażków, z-ca dyr. Centrum Kultury w Mielcu, Zbigniew Michalski, prezes Grupy Literackiej Słowo oraz koleżanki i koledzy autora z rzeszowskiego oddziału ZLP. Chętni mogli nabyć książki z dedykacją pisarza.
Adam DECOWSKI
Na zdjęciu: Edward Guziakiewicz w czasie spotkania. Fot. Jolanta Strycharz
Wojewódzki Dom Kultury w Rzeszowie
Podkarpacka Izba Poetów
zaprasza na
spotkanie autorskie
z EDWARDEM GUZIAKIEWICZEM z Mielca
21 stycznia 2010 r. (czwartek) godz. 17:00
Klub Turkus WDK
ul. Okrzei 7
Prowadzi: Czesław Drąg
W programie:
śpiew — Agnieszka Ryś, Centrum Sztuki Wokalnej w Rzeszowie
recytacja — Danuta Pado, animator teatralny z Rzeszowa